هر چه زمان می گذرد بیشتر روشن می شود که یکی از اهداف مهم انقلابیون مسلمان از ابتدای سلطه ی خود بر ایران، ویرانی فرهنگ و تاریخ غیرمذهبی ایرانیان و جایگزین کردن آن با فرهنگ واپسگرایی ست که با خود حمل کرده اند.
اگر چه در آغاز انقلاب به خاطر برخوردهای شدید مردمان، آنها عقب نشینی کردند، اما این عقب نشینی موقتی بود. و متاسفانه بیش از دو دهه است که با وقاحت هر چه تمامتر ویرانگری هایشان را وسیع تر و علنی تر کرده اند. اکنون دیگر فقر و بدبختی از یک سو و خشونت های افسارگسیخته آن ها از سویی دیگر سبب شده که مردمان کمتر به مسایل فرهنگی و تاریخی خودشان توجه نشان دهند؛ به ويژه که در این 42 سال گذشته هیچ آموزش درستی در ارتباط با میراث های فرهنگی به کودکان و جوانان داده نشده است. و همه ی موسسات فرهنگی و آموزشی انباشته شده از تعلیمات مذهبی و خرافات.
نگاه کنید! این باقی مانده بنایی تاریخی ست که گفته می شود بیش از 700 سال دارد. ابتدا یک منبع آب بتونی در میان آن ساختند و سپس به مرور ویرانش کردند.
اگر در دهه دوم پس از انقلاب اسلامی به بهانه لوله کشی آب و سیم کشی برق و عمران و آبادی محوطه های فرهنگی را می کندند و اشیای بردنی را می بردند و بازمانده بناهای زیر خاک را ویران می کردند، اکنون با خیال راحت و رسما در میان یک محوطه تاریخی و درست در میان آثار باقی مانده اش یک منبع آب می زنند،یک آپارتمان بنا می کنند، یک مسجد یا حسینه می سازند و سپس با خیال راحت باقیمانده ی آن را از بین می برند.
این منبع آب بتونی، حدود بیست سال پیش (به جای آن همه بیایان که در اطرافش هست) درست در میان بنایی تاریخی ساخته شد چندصد ساله و به نام «تخت خلیل» یا «قلعه کاج»در همدان. و در روستایی ساخته شد که به نام «روستای گردشگری» شناخته می شد. و به دنبالش کم کم بناهای اطرافش را هم (حتما از آثار بردنی تخلیه کردند) و سپس به باد و بارانش سپردند.
مهرماه سه سال پیش در خبرگزاری ایسنا گزارشی بود تحت عنوان «تخت خلیل در زباله‌دان تاریخ» که در آن محسن حجازی‌مکان، دهیار تخت خلیل گفته بود: این روستا دیگر تنها نام گردشگری را یدک می کشد و متاسفانه قلعه روستا در حال تخریب است»
چندی پیش هم سرپرست معاونت میراث فرهنگی «اداره کل میراث فرهنگی استان همدان» نیز (که وظیفه قانونی اش حفظ آثار تاریخی ست) با بی خیالی گفته بود: « متأسفانه تخریب زیادی در این بنا اتفاق افتاده است. برج و باروهای بنا باقیمانده اما اتصالات قلعه و معماری درون بنا تخریب‌شده است. در این بازدید مستنداتی از «تخت خلیل» تهیه کردیم و قرار است در جلسه شورای استان که در هفته‌های آینده برگزار خواهد شد، تصمیم نهایی گرفته شود. با توجه به شرایط فعلی باید ببینیم آیا «تخت خلیل» قابلیت ثبت ملی یا ثبت در فهرست آثار واجد ارزش را دارد یا خیر».
و به همین سادگی یکی دیگر از آثار تاریخی که جزو ثروت های مردمان ایران است، با خاک یکسان شد.
بنیاد میراث پاسارگاد