همزمان با مهرگان زیبا، عشق و روشنایی را به سرزمین مان بازگردانیم که «پیمان شکن نابکار سراسر کشور را ویران می سازد»

تاریخ انتشار: September 28, 2025

همزمان با مهرگان زیبا، عشق و روشنایی را به سرزمین مان بازگردانیم

که «پیمان شکن نابکار سراسر کشور را ویران می سازد»

هزاران سال است که مهرگان، جشن ستایش «عشق و روشنائی»، و «وفای به پیمان» تا امروز با ایرانیان راه آمده است، از دوران های باستانی که مردمان سرخوش و آزاد در آتشکده ها آتش بر می افروختند و در کوچه ها و گذرگاه ها به رقص و پایکوبی می پرداختند؛ تا زمان هایی که از ترس شیخ و محتسب آن را به خانه های خود کشانده بودند و تا امروز که زیر سلطه ی حکومتی مذهبی صدای ملی گرایی بلند کرده و میراث ملی خویش را پاس می دارند.

در دو سه دهه اول حکومت اسلامی مهرگان چون دیگر جشن های ملی ایرانیان اجازه عمومی شدن پیدا نمی کرد اما به همت مردمان با فرهنگ و ایراندوست، و به ویژه پس از جهانی شدن آن در یونسکو،  این جشن نیز از خانه ها به بیرون کشانده شد و در اماکنی خاص برگزار شده است، اما و  همچنان در چارچوب مراقبت های حکومتی که نکند بیش از عیدهای مذهبی خاص خودشان به آن پرداخته شود.

یکی از نکات زیبا و با ارزشی که در جشن های ایرانی ما وجود دارد قابلیت آنها برای به روز شدن است.  همین مهرگان که جشن ستایش مهر یا خورشید می باشد، بر ارج نهادن به «وفاداری» و متعهد بودن به «پیمان» تاکید دارد با اشاره ای به مهريشت که از : «پیمان شکن نابکاری» می گوید که «سراسر کشور را ویران می سازد» درست چون همین حاکمانی که با وعده های فریبنده آمدند و اکنون سرزمین زیبای ما را به ویرانی کشاندند.

          بنیاد میراث پاسارگاد همانند بیست سال گذشته، امسال نیز از ایرانیان و به ويژه فرهنگ دوستان ایرانی تقاضا می کند به هر شکلی که می دانند در هفته ی بزرگداشت مهرگان و جشن های مربوط به آن شرکت کرده، تا همگی از اين راه پیمان خویش را با روشنایی و مهر  پاس داشته، و راه را، برای بیرون راندن  نامهربانی ها  و ناراستی ها، هموار کنیم.

شکوه میرزادگی

از سوی بنیاد میراث پاسارگاد

مهرگان ۱۰ تا ۱۶ مهر (۳۰ سپتامبر تا ۵ اکتبر)

savepasargad.com

بنیاد میراث پاسارگاد

Read Previous

افتخار شاهان باستانی ما به عدالت و سازندگی: سنگ نوشته های گنج نامه، یادگاری از دوران داریوش بزرگ و خشایارشاه

Read Next

نام و نشان اعضای اتحادیهٔ قبایل ماد و پارس – جواد مفرد کهلان