- این حکومت بازمانده 1400 سال حکمرانی اسلام بر ایران است. اگر حکمرانان اسلامی در این تاریخ بلند توانسته اند جشن های ملی (چقدر این صفت زیبا است) را کمرنگ کنند در این باقی ماندهء کوتاه عمرشان هم خواهند توانست.
- در واقع، رفتار حکومت با آثار تاریخی و جشن های ملی ما در 40 سال گذشته خود موجب رشد آگاهی ایرانیان شده است. بقول حافظ: کسب جمعیت از آن زلف پریشان کردم.
- چه باید کرد؟ راه حل را بنیاد پاسارگاد سال ها است یافته و عملی کرده است: افشای خیانت های این جنایت کاران و گستراندن آگاهی ملت در مورد اهمیت جشن های سکولار ملی ایران. اهمیت دادن به این جشن ها تنها برای حفظ خود آنها نیست (چرا که تاریخ نشان داده که آنها جاودانه اند) بلکه اهمیت کنونی شان در آن است که، همچون پادزهری قوی، بر وجود گزینه های ملی در برابر حکومت اسلامی گواهی می دهند.
بنیاد میراث پاسارگاد