با 30 خرداد 1360 چه باید کرد؟ ـ محمود عاشوری
با ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ چکار کنیم؟ بار دیگر به ۳۰ خرداد رسیدیم. ۳۰ خرداد سال ۱۳۶۰. سوالی که به ذهن همه خطور میکند چه آنهایی که مستقیما در آن درگیر بودند و چه آنهایی که
با ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ چکار کنیم؟ بار دیگر به ۳۰ خرداد رسیدیم. ۳۰ خرداد سال ۱۳۶۰. سوالی که به ذهن همه خطور میکند چه آنهایی که مستقیما در آن درگیر بودند و چه آنهایی که
هر بامداد، که پنجره را باز می کنم آواز سایت هاست که تکرار می شود: وطن ات تب کرده است! نفس باغ و عطر شمعدانی
«رضا شاه، روحت شاد!» برای بخش بزرگی از بازماندگان گفتمان پنجاهوهفت بدل به چیستان بزرگی شده است که آرامش روانی آنان را برهم میزند. کسانی که هنوز به خوانش مارکسیستی/اسلامیستی از انقلاب 57 باور
روز گذشته، آقای داود اسدالله وش، کارشناس ارشد مرمت آثار تاریخی،دست روی فاجعه ای گذاشته که می تواند در تایید مطالبی باشد که ما چندین سال است در «بنیادمیراث پاسارگاد» از آن به عنوان «تاریخ
شکوه میرزادگی روز گذشته عزت الله ضرغامی، وزیر میراث فرهنگی و گردشگری، در حاشیه ی جلسه ای که با هتلداران داشت، ضمن پاسخ به پرسش های مختلف خبرنگاران، به موضوع جام جهانی قطر و مساله
روز جهانی پناهندگان (20 جولای) یک روز بین المللی است، که در سال 2000 میلادی (و در پنجاهمین سالگرد کنوانسیون مربوط به وضعیت پناهندگان) از سوی سازمان ملل متحد برای گرامیداشت پناهندگان در سراسر
حق هر شهروند ایرانی است که چهرهها و سازمانهای سیاسی کشو را نقد کند و در پی آن چهرهای را برکشد یا نکشد و سامانهای را بخواهد یا نخواهد. نقد از این دست، به هر
بهموجب طرح تازه ای که پیشنویس آن برای تصویب به مجلس اسلامی در ایران ارائه شده اختیارات نیروهای امنیتی این کشور اعم از نظامی، انتظامی، لباس شخصی و آتش به اختیار برای سرکوب مسلحانه
«انتخاب هابسون» که جانسون عرضه میکند از دید ایرانیان، اهمیتی ویژه دارد. نخست، این سیاست بر پایه این تصور اعلامنشده قرار دارد که کسانی که از ایران میگریزند دلایل کافی برای پناهجویی ندارند. به عبارت
مطلب زیر نوشته ی آقای سیامک سرلک، باستانشناس برجسته ی ایرانی ست،در ارتباط با تصمیمات ویرانگرانه وزارت میراث فرهنگی و گردشگری، مبنی بر آزاد کردن حفاری، و کشف آثار تاریخی برای عموم، و دادن حق