کام همگان باد روا، کام شما نه! ایام ِ همه خرم و ایام شما نه! زان گونه عبُوسید که گویی می ِ نوروز در جام ِ همه ریزد و در جام شما نه! وآنگونه شب‌اندوده،
در مرگ زنده ماندن در مرگ به زنده- مردگان «نه» گفتن در مرگ با زنده -زندگان از آینده گفتن اين آخرين فصل کتاب شعرهای تو ست، اسماعيل! در جوانی خیابان های تهران مان
شیرهای ویران شده خرداد 1400 میدان باغشاه ـ 1399 در سال 1354 ـ دوران محمدرضاشاه پهلوی میدان باغشاه در دوران ناصرالدین شاه بر فرهنگ سرزمین ما چه می گذرد از یادداشت های شکوه میرزادگی
چرا حکومت اسلامی پیشنهاد نمایشگاه «حماسه ایران» را به موزه ی ویکتوریای لندن داده است چند روزی ست که نمایشگاهی تحت عنوان «حماسه ایران» در موزه ی «ویکتوریا و آلبرت» لندن برگزار شده است. بنا
توهم «انتخاب» در اسلام برخاسته از چندین بدفهمی درهم پیچیده است که بر پایه‌ی فرهنگِ دینی و توتالیتاریستی حکومت در ایران بنا گردیده است. توهم اول از ترجمه‌ی اشتباه آیه ۲۵۶ سوره اَلبَقره می‌آید که
ماشاءالله آجودانی، پژوهشگر تاریخ و نویسنده‌ی چند کتاب مهم درباره‌ی انقلاب مشروطه و اندیشه‌های تجدد‌خواهی در ایران است. یکی از بحث‌های اصلی او در نوشته‌هایش، نقد روشنفکران دوره‌ی مشروطه است، مثلاً اینکه برخی از مفاهیم
اسماعیل خویی، شاعر و نویسنده سرشناس ایرانی که از بنیانگذاران کانون نویسندگان محسوب می‌شد، پس از یک دوره بیماری در بریتانیا درگذشت. اسماعیل خویی سال ۱۳۱۷ در شهر مشهد زاده شد و سه دهه
فردوسی تنها یک شاعر حماسی نیست، او متفکری است که در ردیف روشنگران اروپایی عصر رنسانس و عصر روشنگری قرار دارد. شاید برای برخی از خوانندگان ایرانی این مقایسه گزافه‌گویی باشد که چگونه می‌توان
از کتاب« منظومه ناپیوند والگی داستانواره و دکلمه از الهه نوشاد رهرونیا نوازنده و آهنگساز: کیوان ساکت https://youtu.be/VLlJ5mKe4g0 ریش گذاشته بود. در که زد، من عازمِ رختخواب بودم. توی چشمی ِ در، یک تپه
با کمال تاسف خبرشدیم که دکتر اسماعیل خویی، یکی از عاشقان فرهنگ ایران درگذشت اسماعیل خویی در سال 1317 در مشهد به دنیا آمد، از لندن دکترای فلسفه گرفت و در ایران به تدریس پرداخت