«در این مملکت به جایی نمی‌رسیم، تا وقتی مردم کشور ارزش‌های آثار تاریخی را نفهمند»
روز گذشته کمیته ملی بناها و محوطه های تاریخی (ایکوموس) ایران به مناسبت روز جهانی محوطه و بناهای تاریخی نشستی را با حضور علی اکبر صالحی، رئیس بنیاد ایران شناسی و جمعی از متخصصان برگزار کرد و ضمن بررسی شعار سال ایکوموس با عنوان «میراث در معرض خطر بلایا و درگیری‌ها: آمادگی *و یادگیری از ۶۰ سال فعالیت ایکوموس»، ضرورت شناخت ایران و ارزش‌های میراث فرهنگی را به بحث گذاشت
اما در این جلسه هم مثل همیشه مردم و بلاهای طبیعی مقصر شناخته شده اند.
مهدی حجت رئیس کمیته ملی بناها و محوطه های تاریخی (ایکوموس) در همان آغاز بلاهایی را که بر سر میراث فرهنگی و تاریخی ایران می آید می اندازد به گردن مردم و می گوسد «در این مملکت به جایی نمی‌رسیم، تا وقتی مردم کشور ارزش‌های آثار تاریخی را نفهمند.. نیازمندیم بفهمیم ایران کجاست و ارزش آن را بفهمیم. باید به جایگاهی برسیم که بدنمان از مخاطرات و بلایایی که به آثار تاریخی آسیب وارد می‌کند، بلرزد.»
و از سویی دیگر می گوید که: در شعار ایکوموس، دو مفهوم بلایا و مخاطرات را جدا کرده‌اند؛ بلایا یعنی آنچه طبیعت سبب می‌شود و مخاطرات یعنی خودمان عامل آن بوده‌ایم، که البته من با این تفکیک ارتباط برقرار نمی‌کنم، چون خیلی از بلایای طبیعی ناشی از عملکرد و مخاطرات ما انسان‌ها بوده است، مثل سیل و یا آتش‌سوزی،…. و »
و هیچ اشاره ای به این نمی کند که این حکومت و مسئولین هستند که مسبب اصلی مخاطراتی هستند که بر سر میراث تاریخی و فرهنگی ایران می آید.یعنی آقای حجت متوجه نیستند که مردم به خوبی نشان داده اند به میراث های ملی خود عشق می ورزند اما البته که این عشق به دلیل ندیدن آموزش گاه بازتاب های درستی ندارد (مثل یادگاری نویسی، عدم توجه به نظافت محیط و از این قبیل) اما آن چه از سر نادانی برخی از مردمان بر سر آثار تاریخی ایران می آید یک صدم بلاهایی نیست که حکومت به دلیل عدم حفاظت، نبود مرمت و یا مرمت های غیر تخصصی، بی توجهی های عمدی، بهره برداری هایی سودجویانه مثل اجازه دادن به فیلمبردارهای تلویزیونی و سینمایی و مراسم عزا و جشن های مذهبی بر سر این آثار می آید.
بنیاد میراث پاسارگاد
نوزدهم آوریل ۲۰۲۵
بنیاد میراث پاسارگاد