یلدا، زیبای هزاران ساله ی ما دوباره از راه می رسد. دوباره ما را به جشن و پایکوبی دعوت می کند، تا در کنار درخت همیشه سبز یلدا، آتش بیفروزیم، و در بلندترین و سردترین شب زمستانی به پیشواز خورشید مهروش سرزمین مان برویم .
امسال هم، حاکمان تاریکی اجازه نمی دهند که ما به آسودگی و دلِ خوش، شادمان و رقصان سالروز تولد «مهر»مان را جشن بگیریم. اما ما همچنان که در چند دهه گذشته، در کنج خانه هایمان در وطن، و یا در سرزمین هایی که مهربانانه ما تبعیدیان را پذیرا شده اند، یلدایمان را جشن می گیریم؛ می رقصیم و می نوشیم و به حاکمان تاریکی و اندوه و خشم می گوییم:
می توانید ما را زندانی کنید، می توانید ما را شکنجه کنید، و یا حتی می توانید ما را از سرزمین مان برانید اما نمی توانید امید به روشنایی را از ما بگیرید و ما را در تاریکی غرق کنید، زیرا ما از تبار خورشیدیم و از جنس روشنایی.
یلدا خجسته باد
شکوه میرزادگی یلدای 1400
بنیاد میراث پاسارگاد