علیرضا برشاهی رییس گروه موزه‌ها و اموال منقول استان کرمانشاه، روز گذشته به مناسبت سی ام فروردین، روز جهانی بناها و محوطه های تاریخی در گفت و گویی با ایسنا، به موارد و مسایلی اشاره کرد که سبب ویرانی و یا نابودی بناها و محوطه های تاریخی ایران می شوند. اگر به این موارد و مسایل دقت شود کاملا روشن است که همه شان به دلیل بی توجهی حکومت به میراث فرهنگی و تاریخی غیرمذهبی سرزمین مان می باشد. با این پرسش که چراهیچ کدام از این بلایا بر سر محوطه های و یادگارهای مذهبی – شیعی نمی آید:
- فرسودگی و فرسایش
- عدم مرمت به موقع به بهانه نبود بودجه
- عدم آگاهی و نبود دانش مردم در ارتباط با بناهای تاریخی
- حفاری محوطه های تاریخی و قاچاق آثار فرهنگی و تاریخی
- آسیب رساندن عمدی به بناهای فرهنگی و تاریخ
- یادگاری نویسی، دیوار نویسی و روشن کردن آتش داخل این آثار
چه خطراتی بناها و محوطه‌های تاریخی را تهدید می‌کند؟
ایسنا/کرمانشاه رئیس گروه موزه‌ها و اموال منقول اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان کرمانشاه گذشت زمان و تغییرات آب و هوایی، ناآگاهی مردم از اهمیت آثار تاریخی، وندال‌ها و حوادث و بلایای طبیعی را به عنوان مهمترین خطرات نابودی بناها و محوطه های تاریخی برشمرد.
علیرضا برشاهی، امروز (۳۰ فروردین) به مناسبت روز جهانی بناها و محوطه های تاریخی در گفت و گو با ایسنا، بااشاره به اهمیت حفظ و نگهداری از بناها و محوطه های تاریخی، اظهار کرد: متاسفانه مجموعه ای از عوامل باعث شده تا بسیاری از بناها و محوطه های تاریخی در گذر زمان به سمت تخریب و نابودی بروند، درحالیکه دیگر جایگزینی برای آنها نخواهیم داشت.
وی به تشریح مهمترین خطراتی که بناها و محوطه های تاریخی را در معرض تخریب و نابودی قرار می دهد پرداخت و افزود: شاید یکی از مهمترین این دلایل، گذشت زمان و فرسودگی و فرسایش این بناها و محوطه های تاریخی باشد.
رئیس گروه موزه ها و اموال منقول میراث فرهنگی استان تصریح کرد: برای اینکه بناها و محوطه های تاریخی را از تخریب و نابودی دور نگه داریم، باید هرساله اقدامات مرمتی روی آنها صورت گیرد، این درحالیست که میزان اعتباراتی که برای حفظ، مرمت و احیاء این آثار تاریخی تخصیص داده می شود، بسیار محدود است.
وی تاکید کرد: تنها در استان کرمانشاه حدود ۴۲۰۰ اثر تاریخی وجود دارد که اگر هرساله بخواهیم بخشی از آنها را مرمت کنیم به اعتبارات بسیار بالا و کلانی نیاز است، بنابراین به ناچار هر سال تعدادی از آنها که نیاز بیشتری به مرمت دارند را انتخاب می کنیم و اقدامات مرمتی روی آنها انجام می دهیم.
برشاهی در ادامه از عدم آگاهی مردم از اهمیت بناها و محوطه های تاریخی به عنوان یکی دیگر از تهدیدات برای تخریب آنها نام برد و افزود: متاسفانه امروزه بسیاری از مردمی که در خانه های تاریخی زندگی می کنند و یا اینکه بناهایی تاریخی مانند حمام ها در اطراف محل زندگی آنها وجود دارد، به علت ناآگاهی از اهمیت این آثار تاریخی آنها را تخریب می کنند تا خانه ها و بناهای جدیدی را جای آنها بسازند.
وی تصریح کرد: از طرفی عده ای دیگر نیز هستند که به سودای گنج یابی و کشف اشیاء عتیقه اقدام به حفاری و تخریب تپه ها و محوطه های تاریخی می کنند که در دل طبیعت و یا زمین های کشاورزی قرار گرفته اند، درحالیکه در زیر این تپه ها چیزی جز مواد فرهنگی که تنها برای باستان شناسان ارزش دارد، چیز دیگری پیدا نمی کنند.
رئیس گروه موزه ها و اموال منقول میراث فرهنگی استان در ادامه به نقش وندال ها(تخریب گرها) در نابودی و تخریب بناها و محوطه های تاریخی اشاره کرد و گفت: وندال ها کسانی هستند که از روی عمد و با آگاهی از اهمیت بناها و آثار تاریخی اقدام به آسیب رساندن به بناها و محوطه های تاریخی می کنند که برای نمونه می توان به آثار تاریخی همچون سان رستم، تاق گرا، کتیبه باستانی کوه بمو در سرپل‌ذهاب و … اشاره کرد که به علت دور بودن از محیط شهری و عدم محصور بودن، مورد آسیب وندال ها قرار گرفته اند.
به گفته این مسئول، یکی از اصلی ترین آسیب هایی که معمولاً وندال ها به آثار تاریخی وارد می کنند، مربوط به یادگاری نویسی، دیوار نویسی و روشن کردن آتش داخل این آثار است.
وی در ادامه با تاکید براینکه بلایای طبیعی نیز نقش مهمی در تخریب و نابودی آثار تاریخی دارند، گفت: ما در کشور و استانی زندگی می کنیم که همواره با بلایای طبیعی همچون زلزله و سیل دست و پنجه نرم می کند و با وقوع هرکدام از این بلاها، آسیب هایی متوجه بناها و محوطه های تاریخی استان هم می شود.
برشاهی از زلزله سال ۱۳۹۶ به عنوان نمونه ای از بلاهای طبیعی در استان نام برد که توانست آسیب هایی را به بخشی از بناها و محوطه های تاریخی استان همچون مقابر ابودجانه، تاق گرا، مسجد عبدالله بن عمر، زیج منیژه، عمارت خسرو، قلعه گبری، چارقاپی، کاروانسرای قصرشیرین و … وارد کند.
وی در پایان با بیان اینکه بناها و محوطه های تاریخی توجه عمومی از سوی مردم و مسئولین می خواهند، گفت: باید در دانشگاه ها، مدارس و به همه عموم مردم آموزش داده شود که این آثار متعلق به همه مردم است و باید خود مردم همکاری لازم را برای حفاظت از آنها داشته باشند.
بنیاد میراث پاسارگاد