‏اندوه مان تمامی ندارد ـ ساره فرزان

اندوهمان تمامی ندارد
بغض های پی آ پی
چونان ابری سیاه نه فرو می روند
و نه می بارند
زیر آوار هزار حس زنده به گور
هزار خشم و آه  در گلو مانده
هزار فریاد در دهان ماسیده
جان می کنیم  و
چونان مترسکانی خاموش
به یکدیگر زل زده ایم
دی 1400

بنیاد میراث پاسارگاد

Read Previous

«تاب‌آوری» در سال‌های کرونایی ـ داریوش بی نیاز

Read Next

آیا می خواهند نام زرتشت را هم از کتیبه ها حذف کنند؟ ـ شکوه میرزادگی