امروز خانم رکسان طاهباز، در اعتراض به عدم پیگیری وزارت امورخارجه انگلیس در ارتباط با آزادی پدرش؛ مقابل وزارت امور خارجه بریتانیا متحصن شد. مراد طاهباز که تابعیت انگلیس و آمریکا را هم دارد، از کوشندگان محیط زیست می باشد که مدتهاست در زندان های حکومت اسلامی اسیر و مورد آزار و اذیت قرار دارد.
همزمان با تحصن دختر طاهباز؛ خبرگزاری دولتی فارس در گزارشی نوشت: «قیمت آزادی طاهباز و نمازی ها خیلی بیشتر از هفت میلیارد دلار است» که اشاره به پول هایی می باشد که اخیرا انگلیس و آمریکا برای آزادی اتباع زندانی خود به آن ها پرداخته اند.
این برخورد مرا یاد لات ها و چاقوکش هایی انداخت که در برخی از کشورها با «باج سبیل گرفتن» خواسته ها و اموراتشان را گذرانده و به اهداف شان می رسند. منتها این لات ها و قلدرها اکنون در سرزمین رنج دیده ما حکومت می کنند و دامنه ی آزار و اذیت شان از مرزها هم گذشته و جهانی شده است.
در فرهنگ فارسی «باج سبیل» به معنای این است که:«با زور و قلدری و به ناحق پول یا جنسی را از کسی بگیرند» و اگر ندادند او را بزنند و یا حتی بکشند. به احتمال زیاد این اصطلاح باید در دوران صفویه بوجود آمده باشد؛ وقتی که بخشی از قشون شاه اسماعیل که به آن ها قزلباش می گفتند با هیبت هایی ترسناک و سبیل هایی از بناگوش دررفته اهل تسنن، یا زرتشتیان، مسحیان و یهودیان را با زور و قلدری وادار به پذیرفتن مذهب تشیع می کردند و یا دارایی ها و زن و دختر مردمان را به زور از آن ها می گرفتند.
انقلاب اسلامی در واقع با همین روش قرون وسطایی و لات بازی ها و آدم کشی های حکومتی و دست انداختن روی داشته های مردمان یک کشور و این بار با «باج ریش» گرفتن شروع شد و اکنون به جایی رسیده که با زندانی کردن اتباع کشورهای دیگر، و قیمت گذاشتن روی آن ها، بدون هیچ شرمی از آن ها باج ریش می خواهد.
از فیس بوک شکوه میرزادگی
بنیاد میراث پاسارگاد