قصه ها و استوره های مردمان یک سرزمین، به مراتب بهتر از تاريخ رسمی و نوشتاری شان، می توانند روحيه و خلق و خوی آنها را در طول تاريخ نشان دهند. دليل عمده ی اين برداشت هم آن است که ـ حداقل تا دوران مدرن و پیدايش تاريخی علمی و پيدايش نقش اساسی مردمان در تعيين سرنوشت خويش ـ معمولاً تاريخ به دست افراد وابسته به قدرت و حکومت و يا به دست اشغالگران و دشمنان خارجی مردمان، نوشته می شده و حاصل کار، در هر دو صورت، يا به شکلی غلوآميز مثبت بود يا بيش از حد منفی. در حالی که قصه ها و استوره ها (چه از واقعيت گرفته شده باشند و چه از خيال) بوسيله ی مردمان آفريده شده و سينه به سينه منتقل گشته، زياد و کم شده، پالايش يافته و چکیده ی آن، که با خصوصيات مردم و سليقه ها و عقايدشان بيشتر خوانايي داشته، قرن ها زندگی دگرگون شونده و روزآمد شده داشته اند.
يکی از اين استوره ها که تا به امروز آمده و اکنون به مراتب بهتر از هميشه جلوه گری می کند استوره ی آرش کمانگير است؛ مردی که ايرانیان را از چنگ جنگی چندين ساله نجات می دهد و، با انديشه ی والای انسانی و جان عاشقش، تبديل به قهرمان ملی سرزمين مان می شود.
جشن ملی تیرگان بر دوستداران فرهنگ ایران خجسته باد
13 تیر 2021
بنیاد میراث پاسارگاد
بنیاد میراث پاسارگاد