کمیته میراث جهانی یونسکو پس از یک سال غیبت، (به دلیل اپیدمی کرونا) از هفدهم جولای شروع به کار کرده است
امسال کمیته در فوجوی چین است و به شکل مجازی برگزار می شود و فقط اعضای کمیته در آنجا حضور دارند.
امسال ایران «راه آهن» و «هورامان» را برای ثبت جهانی به یونسکو برده است.
هورامان
هورامان یا اورامان نام منطقه ای تاریخی است در حد فاصل استان کرمانشاه و استان کردستان ایران و استان سلیمانیه عراق
بخش بزرگی از اورامان در ایران و بخش کوچکتری در خاک عراق واقع قرار دارد
هورامان با بافت پلکانی و آداب و رسوم بسیار خاص است که بخشهایی از شهرستانهای سروآباد، سنندج و کامیاران استان کردستان و شهرستانهای پاوه، جوانرود، نودشه و نوسود استان کرمانشاه را شامل میشود.
منطقه هورامان در استان کردستان دارای یک شهر (اورامان تخت) و ۷۶ روستاست که تاکنون ۱۳ روستای این منطقه در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده و پرونده ثبتی ۲۲ روستا نیز در حال پیگیری است.
واژه هورامان یا اورامان از ۲ بخش هورا به معنی اهورا و مان به معنای خانه، جایگاه و سرزمین تشکیل شده و در واقع به معنای سرزمین اهورایی و جایگاه اهورا مزدا است.
اورامانات در استان کرمانشاه به منطقه ای در شمال غربی این استان شامل شهرستان های پاوه، جوانرود، روانسر و ثلاث باباجانی اطلاق می شود که حدود ۳۰۰ هزار نفر جمعیت دارد.
بخشی از هورامان نیز در شهرستان های مریوان، سروآباد و کامیاران استان کرمانشاه واقع شده و بخش دیگری از آن نیز در استان حلبچه عراق واقع است.
راه آهن سراسری ایران
به گفته ی طالبیان «نظریه اولیه ایکوموس در خصوص این دو پرونده اعلام شده است و بر اساس نظرات دریافتشده، اورامانات یا هورامان از بخت بالایی برای ثبت در فهرست میراث جهانی برخوردار است اما در خصوص پرونده راهآهن البته مسائلی مطرح شده است. با این وجود در حال رایزنیهای نهایی برای این دو پرونده هستیم.»
پرونده راه آهن قبلا نیز به یونسکو رفته بود اما به دلیل نقص هایی که در آن بود پذیرفته نشد.
مسئولین میراث فرهنگی مثل همیشه توضیحی در مورد اشکالاتی که به آن گرفته شده نداده اند اما کارشناسان پیشبینی می کنند که امسال نیز احتمال پذیرفتن آن به اندازه هورامان نیست.
ایران در حال حاضر دارای 14078 کیلومتر خط راه آهن سراسری ست. راه آهن سراسری ایران در سال 1306 خورشیدی و به فرمان رضاشاه شروع شد. قبل از آن از سال 1227 خورشیدی تلاش هایی برای ایجاد راه آهن انجام شده بود که موفق نبود. و تا آنزمان( یعنی ظرف 80 سال فقط در دو مسیر کوتاه یکی در شمال ایران، (رشت به بندر انزلی) و تهران به ری خط راه آهنی کشیده شده بود.
بنیاد میراث پاسارگاد