دیشب جامعه شناس فمینیست برای اهریمنسازی از هواداران شاهزاده رضاپهلوی در بیبیسی “هموفوبیا” (همجنسگراستیزی) را از ویژگیهای آنان نامید. شنیدن سخنان ایشان مرا که دلباخته تاریخم، به گذشتهای بسیار دور برد:
در بهمن ۲۵۳۶ یعنی یک سال پیش از انقلاب شکوهمند، بیژن صفاری (پسر سناتور صفاری) و سهراب محوی جشن ازدواج خود را در هتل کمودور تهران برگزار کردند. از سوی دفتر شهبانو لیلی متیندفتری و از سوی دربار نیز سروناز پهلوی با پیام شادباش میهمانان ویژه این جشن بودند.
از خود پرسیدم راستی اگر در آن روزها یکی از هموندان سازمانهای مارکسیستی، چه توده، چه فدائی و چه مجاهدین م. ل. همجنسگرا بودنش را آشکار میکرد، رفقای پروگرسیو چه بر سرش میآوردند؟
کیانوش توکلی مینویسد:
. . . روز بعد از آگهی تبلیغی من و هادی (لنگرودی) در اتاق تدارکات نشسته بودیم که فریدون فرخزاد وارد ستاد شد و سراغ کارگاه هنر را گرفت و مطرح کرد که حاضر است که با کارگاه هنر همکاری نماید …. رضا علامه زاده پس از چند دقیقه نزد هادی آمد و درخواست همکاری فریدون را با او درمیان گذاشت که ناگهان هادی برافروخته شد و چهرهاش از عصبانیت سرخ شده بود و خطاب به علامهزاده گفت: «فورا این بچه قرتی ک….ی را از ستاد بیرون میاندازی … وگرنه با همین مسلسل (که دستش بود) اونو میکشم …»
برگرفته از فیس بوک «مزدک بامدادان»
بنیاد میراث پاسارگاد