بیانیه بنیاد میراث پاسارگاد
به انتظار تولد خورشید آزادی، درپی بلندای شب یلدا
در روزگاران کهن که هنوز رازهای پيدايش و کارکرد عناصر طبیعی برای انسان کشف نشده بود، ایرانیان نیز، چون مردمان دیگر، از میان عناصری که در طبیعت اند خدایانی را برای خود برگزیده بودند و آن ها را ستایش می کردند، اما در میان این خدایان خورشید برای ایرانیان جایگاهی مهم و خاص داشت. انتخابی هوشیارانه بود، زیرا با آن وضعیت جغرافیایی و آب و هوایی تنها خورشید بود که زندگی را ممکن می ساخت و می توانست انسان را از تاریکی، سرما، اندوه و گرسنگی نجات دهد.
ایرانیان باستانی هر ساله در نزدیکی «یلدا» شهر را آماده جشن می کردند درختان همیشه سبز سرو و کاج را آذین می بستند و تدارک لباس های رنگارنگ و غذاها و شیرینی هایی را می دیدند که به نوعی رنگی از خورشید داشت.
آنگاه در شب یلدا (که بلندترین شب سال است) تا بامداد در آتشکده ها، بر بالای تپه ها، در کوچه و خیابان و بام به جشن و پایکوبی مشغول می شدند.
باور آنها بر این بود که هر سال با به پایان رسیدن آخرین شب پاییزی خورشید که مظهر نور و گرما و زندگی ست به دنیا می آید و بر فرو افتادن تاریکی و سرما فرمان می راند.
با همین درک و دریافت بود که یلدا معنای دیگری نیز برای ایرانیان داشت: پیروزی اجتناب ناپذیر روشنایی و مهربانی و دادگری، بر تاریکی و خشونت و بیداد.
متاسفانه در این سال های تلخ و تاریک و سراسر رنجی که ایرانیان زیر سلطه ی حکومتی بیدادگر گرفتارش شده اند، یلدا و سمبل های آن معنای خاصی پیدا کرده اند؛ گویی که آزادی اکنون همان خورشید نجات دهنده ای می باشد که آمدنش تاریکی ها و بیدادگری ها را از سرزمین مان پاک خواهد کرد.
بیایید امسال نیز در کنار درخت همیشه سبز یلدا در خانه و کوچه و گذرگاه ها با صدای بلند تولد خورشیدی را جشن بگیریم که پیروزی اش، بر تاریکی، ناگزیر است
از سوی بنیاد میراث پاسارگاد
شکوه میرزادگی
دسامبر 2024 آذر 1403
بنیاد میراث پاسارگاد