به پیشنهاد بنیاد میراث پاسارگاد
سال 1398، سال فردوسی، نام می گیرد
بنیاد میراث پاسارگاد، به رسم هر ساله ی خود، امسال نیز، در آستانه ی بزرگترین و مهم ترین عید و جشن ایرانیان، نوروز جهانی، نامی را برای سالی که از راه می رسد انتخاب و پیشنهاد می کند. این انتخاب، چون همیشه، در چارچوب نگاهداری و نگاهبانی از میراث های فرهنگی و تاریخی ایرانزمین انجام می گيرد.
هدف بنیاد میراث پاسارگاد از نامگذاری این سال ها متوجه ساختن مردمان به ارزش های کم نظير میراث های فرهنگی و تاریخی ایرانزمین، بوده است؛ میراث هایی که به دلیل بی توجهی، تبعیض، و یا فرهنگ ستیزی در سایه قرار گرفته، در خطر تحريف قرار گرفته و یا در خطر ویرانی و نابودی افتاده اند.
یکی از این میراث ها وجود شخصیت های بزرگی است که به دلیل استثنایی بودن در حوزه های علمی، ادبی، سیاسی، و فرهنگی ايران دهش های مهمی به تاریخ اين سرزمين و به جوامع بشری داشته اند.
امسال بنیاد میراث پاسارگاد، به دلایلی که ذکر خواهد شد، تصمیم گرفته است تا سال 1398 را به نام «فردوسی»، یکی از مهم ترین و ارزشمندترین شخصیت های ادبی و تاریخی ایرانزمین نام گذاری کند؛ شاعر و تاریخدانی بزرگ در استانداردهای جهانی که قرن ها پیش به اهمیت خرد و خردمداری در زندگی شخصی و اجتماعی تاکید داشته است.
تردیدی نیست که خالق اثری سترگ چون شاهنامه بودن، و یا زنده داشتن زبان فارسی به وسیله ی فردوسی، کاری بزرگ و ارزشمند بوده است اما، بالاتر از اين دست آوردهای بزرگ، نقش کارآ، هنرمندانه و حیرت انگیز فردوسی در حفظ و ماندگار کردن تاریخ و فرهنگ مردمان ایران – که می رفت تا به وسیله ی مهاجمانی جاهل، متعصب و تندخو برای همیشه نابود شود – نه تنها برای فارسی زبانان، که برای همه ی مردمان ایران و جهان اهميتی قابل تحسین دارد.
اکنون، پس از گذشت قرن ها، تازه در این روزگار است که می بينيم بسیاری از ایرانشناسان، تاریخدانان و استوره شناسان بدين نکته توجه کرده اند که می توانند، از طریق مطالعه ی آفريده های فردوسی، به بسیاری از گم شده های فرهنگ و تاریخ باستان ایران، و حتی کشورهای دیگر، دسترسی پیدا کنند.
در عین حال، به هنگامی که فرهنگ ایرانی ِ غیر مذهبی، همچون آثار تاریخی و شخصیت های غیرمذهبی ما، گرفتار بی توجهی، دشمنی و ویرانی سازی فراوان حکومت مسلط بر ایران شده ؛ این نام گزاری می تواند پرمعنا و به جا و به هنگام باشد؛ به ويژه که فردوسی یکی از مشاهیر بزرگ ایرانی ست که در این دو سه دهه ی اخیر بر او جفای بسیار رفته است، تا جایی که درست در زمانی که محوطه ی تاریخی توس و آرامگاه او می رفت تا در فهرست میراث فرهنگی جهانی یونسکو جای بگیرد، دور تا دور اين محوطه را به شکلی عمدی با سیم های برق پوشاندند تا منظر این محوطه با استانداردهای یونسکو نخواند. به قول این انسان خردمند و راست کردار:
نهان گشت کردار فرزانگان
پراکنده شد کام دیوانگان
هنر خوار شد، جادویی ارجمند
نهان راستی، آشکارا گزند
بنیاد میراث پاسارگاد، ضمن اعلام سال 1398 به نام فردوسی بزرگ و تقديم تبریک سال نوی باستانی به ایرانیان، از همه ی دانشمندان، نویسندگان، و فرهنگ دوستان تقاضا دارد تا مطالبی را که در ارتباط با این شخصیت بزرگ تاریخی وجود دارد (چه انتشار یافته و چه منتشر نشده) برای انتشار و ثبت در آرشیو «بنیاد» برای ما بفرستند.
بيائيد امسال را به نام فردوسی بزرگ آغاز نموده و تلاش کنیم تا اندیشه او – که بر پایه ی خرد و راستی استوار است – در جامعه ی گرفتار بی خردی و ناراستی کنونی – فرمانروا شود.
با مهر و آرزوی شادی و خرمی
شکوه میرزادگی
از سوی بنیاد میراث پاسارگاد
اسفند 1397 خورشیدی ـ مارچ 2019
بنیاد میراث پاسارگاد