تاریخ انتشار: November 12, 2025
چندین سال است که حکومت اسلامی هر چند وقت یکبار یکی از آثار تاریخی شهر تهران را برای ویران کردن نشانه می گیرد تا بر خاک این آثار سازه های تجاری سوداگران وابسته به مقامات حکومتی سر بکشد. آن ها حتی به آثاری چون مجموعه کاخ گلستان که در میراث جهانی نیز به ثبت رسیده و قنات هفتصدساله «مهرگرد »که در این اوج بی آبی به نوشدارویی میماند نیز رحم نمی کنند. دولت بیمار و منگ پزشکیان که یکشبه مجسمه کج و کوله ای به نام شاپور را در میدانی بالا می برد و سازمان میراث فرهنگی اش که همیشه کر و لال از کنار این جنایت های فرهنگی می گذرد، به این جا که می رسند حتی قادر به ادای ایراندوستی در آوردن نیستند.
قصه پرقصه این روزهایی را که دوباره سوداگران با پشت گرمی حکومتی مشغول ویران کردن محوطه های تاریخی دیگری از شهر تهران شده اند را از زبان وحید شهاب کنشگر دلسوز میراث فرهنگی را بخوانید:
«اگر گذرتان به خیابان ناصرخسرو و کوچه مروی بیفتد، متوجه می‌شوید که داستان پرغصه ساخت‌وساز در حریم جهانی مجموعه کاخ گلستان و در مجاورت شمس‌العماره، شکل و شمایلش را عوض کرده و دوباره در حال وقوع است. از قدیمی‌ها که بپرسید، برایتان از استراحت در جلوخان شمس‌العماره و آب و هوای خنک کنار مظهر قنات مهرگرد در همین جلوخان و اتوبوس‌های گاراژهای ترابری و مسافرخانه‌های متعدد این خیابان، خاطرات زیادی می‌گویند. اما در دوره‌ای که دولت از گردشگری و احیای بناها برای کاربری اقامتی صحبت می‌کند، چرا اجازه تخریب مسافرخانه و ابنیه تاریخی داده می‌شود؟ مگر نه اینکه کم‌آبی شهر تهران دغدغه هر روز اخبار است؛ پس چرا مجوزی برای آسیب به قنات پرآب شهر تهران می‌دهند؟ مگر می‌شود مجموعه جهانی کاخ گلستان را به عنوان میراث جهانی ثبت کنیم اما زیرساخت و حریم‌های عملکردی و کارکردی را که بر آن تاثیرگذار خواهد بود خودمان از بین ببریم؟ همه این سوالات را مطرح کردم تا بگویم اگر نمی‌دانید در بطن نهادتان چه تصمیماتی در حال اتخاذ و اجرا است و مشاوران شما به شما خبر اشتباه می‌دهند، ما به عنوان مطالبه عمومی برایتان می‌گوییم که جای پای سوداگران در بیخ گوش شما چقدر واضح و عیان است»
بنیاد میراث پاسارگاد