میرجلال‌الدین کزازی، شاهنامه‌پژوه و استاد زبان و ادبیات فارسی در نوشتاری از ثبت جهانی توس حمایت کرده است:
توس یکی از کهن‌ترین و نامورترین شهرهای ایران است و در اوستا، نامه مینوی ایرانیان کهن در شمار شانزده سرزمین سپند، از آن سخن رفته است. توس یکی از کانون‌های شکوفان فرهنگ و ادب ایران بوده است و پروردگاه شمار بسیار از نامداران. از دیگر سوی توس جایی است که دل ایران در آن می‌تپد: ایرانی‌ترین ایرانی: آن‌که شاهکار برترین و گوهرین سخن پارسی و گرامی‌ترین آفریده و گرانمایه‌ترین پدیده فرهنگی ایران را: شاهنامه، پدید آورده است، در آن آرمیده است: زباناور ورجاوند بی‌مانند، اوستادان اوستاد فردوسی _ که یادش جاودان ماناد و روانش، در گرثمان، شاد!
از همین‌روی، توس نه‌تنها شهری ایرانی، شهری جهانی است و هر آینه، شایسته آن‌که در شمار شهرهای بزرگ جهان که در فرهنگ جهانی کارساز و اثرگذار بوده‌اند، جای بگیرد و ارج نهاده آید.
مطالب مرتبط:
تلاش گروهی از فرهنگ دوستان برای به ثبت جهانی رساندن شهر زادگاه و مکان آرامگاه فردوسی
بنیاد میراث پاسارگاد