خانم ها و آقایان فعال سیاسی و مدنی، دفاع از حقوق شهروندان پیش کش تان، بر زخم هاشان نمک نپاشید

 

بنا برگزارش ایران اینترنشنال همزمان با گسترش اعتراض های مردمی در ایران و برخوردهای خشن حکومت اسلامی  وکشتن و زخمی کردن شهروندان بیگناه،   پانصد تن (که نام هایشان زیر نامه منتشر نشده) زیر عنوان «فعال سیاسی و مدنی» در بیانیه ای به قول خودشان «به حکومت اسلامی هشدار دادند». و نوشته اند «پیش از آنکه دیر شود برای مهار مشکلات به ويژه گرانی و تورم فکری اساسی کند».  این فعالان همچنین با ملایمت و دلسوزی هر چه تمامتر به حکومت اسلامی نوشته اند :« «اگر راهبرد حکومت در مواجهه با اجتماعات اعتراضی مردم، سرکوب و بگیر و ببند باشد، نه تنها مشکلی حل نمی‌شود بلکه بر آتش اعتراضات می‌افزاید.». و بالاخره از مقام های جمهوری اسلامی خواسته اند که: «ضمن خویشتن‌داری در مواجهه با مردم معترض، به اصلاح ساختارها و سیاست‌های اشتباه بپردازند و با تعامل و گفت‌وگو، در داخل و خارج از ایران، امکان بهره‌گیری از تمام ظرفیت‌های ملی و جهانی را فراهم سازند.»

معمولا رسم است که سازمان های  رسمی حقوق بشری جهانی وقتی حکومتی دست به کشتار و مرگ و آزار و بی عدالتی می زند، آن ها به سران آن کشور یا به دولت آن کشور نامه ای می نویسند و ضمن تاکید بر حقوق بشری مردمان،  مبنی بر تظاهرات صلح آمیز، اعتراض، اقدام به سازمان دهی و شرکت در تجمعات و.. وحقوق دیگر انسان ها؛ به حکومت اخطار می کنند که حق ارعاب، خشونت، تهدید، دستیگری و شکنجه را ندارد و این نوع اعمال نقض حقوق بشر است.

تاسف آور است که اخیرا هرگاه که حکومت اسلامی دست به خشونت و کشتار می زند عده ای زیر عنوان فعالین مدنی زیر نامه ای را امضا می کنند، خطاب به سران حکومت و یا دولت. که درآن نه تنها دفاعی جدی از مردمان نیست؛ بلکه شیوه نگارش و خطاب آن ها به دولت و سران حکومت به این می ماند که دارند به پسر یا پدر عصبانی خود نصحیت می کنند که با بچه های خود کمی مهربانتر باشند.

امروز همزمان با گسترش اعتراض های مردمی در ایران و برخوردهای خشن حکومت اسلامی  وکشتن و زخمی کردن شهروندان بیگناه، یکی از این نامه ها را در ایران اینترنشنال خواندم.  پانصد تن (که نام هایشان زیر نامه منتشر نشده) زیر عنوان «فعال سیاسی و مدنی» در بیانیه ای به قول خودشان «به حکومت اسلامی هشدار دادند». و نوشته اند «پیش از آنکه دیر شود برای مهار مشکلات به ويژه گرانی و تورم فکری اساسی کند».  این فعلالان همچینین به حکومت اسلامی نوشته اند :« «اگر راهبرد حکومت در مواجهه با اجتماعات اعتراضی مردم، سرکوب و بگیر و ببند باشد، نه تنها مشکلی حل نمی‌شود بلکه بر آتش اعتراضات می‌افزاید.». و بالاخره از مقام های جمهوری اسلامی خواسته اند که: «ضمن خویشتن‌داری در مواجهه با مردم معترض، به اصلاح ساختارها و سیاست‌های اشتباه بپردازند و با تعامل و گفت‌وگو، در داخل و خارج از ایران، امکان بهره‌گیری از تمام ظرفیت‌های ملی و جهانی را فراهم سازند.»

براساس قوانین بین المللی هر انسانی، حق دارد که به عنوان مالک سرزمین اش و دارنده حق حقوق بشری اش مقابل حکومتی قانون شکن و انسان کش بایستد و او را بازخواست کند، نه این که غیرمستقیم به او حق برخورد با حق طلبان را بدهد.

به باور من این نوع نامه نگاری ها نه تنها باری از دوش مردمان رنج دیده ای که به حق مقابل یک حکومت ظالم ضدبشری ایستاده اند، برنمی دارد، بلکه آن ها را تحقیر می کند و بر زخم هاشان نمک می پاشد

صفحه فیس بوک شکوه میرزادگی اردیبهشت 1401

 

بنیاد میراث پاسارگاد

Read Previous

 گفتگوی بنیاد میراث پاسارگاد با دکتر محسن بنائی (مزدک بامدادان) درباره فردوسی بزرگ

Read Next

خیزش دوباره دلاوران ایران ـ دکتر نیره انصاری