دو شعر از افشین بابازاده

گناهانت

اولین گناهت
مانند دومین گناهت بود
چون سومین گناهت
که چهار گناه بعدی شدند
هفتمین گناهت از پرحرفی بود
هشتمین گناهت مسمومیت آورد
نهمین
دهمین
و یازدهمین گناهت
قابل بخشش نیستند
دوازدهمین گناهت را
هیچ کس نمی خواهد بداند

 

 

طرح مهرداد 

باران رنگی
از آسمان
بروی درخت ها
‌شاید هم ‌روی همه طبیعت
و یا چهره ها می لرزد.
گویی رنگ سیاه
در دستانت رنگی است.
رنگ‌ باران را می کشی
زیباتر از قطره اشک ها
لبخند می زنی
با سری که یک مو‌ ندارد تا
زیر لرزش باران
در امتداد خط های ساده
سیاه و‌سفیدی باران رنگی را
به کاغذی می سپاری
آه ای رنگ سرگردان
آه ای رنگ به دام افتاده
لرزیدن رنگ ها به تو‌فکر می کنند
در طرح مهرداد
واژه ها
در باران رنگ ها
 روی همه ما
غافلگیر می شوند
وقتی در دستانش می لرزند

بنیاد میراث پاسارگاد

Read Previous

اسپندگان روز ملی زن و زمین خجسته باد

Read Next

امیر طاهری: «فریبکاری جمهوری اسلامی در کتاب هزار سال شعر فارسی»- گفتاری در ارتباط با فاجعه آموزش های ضد فرهنگی در ایران