وصله عیب به خودشان می دوزند
که ما زیادی بسته ایم خود را به کالسکه کوروش و هخامنشی
اما دوستان
ما فقط سرگرم کوروش و تاریخ نبوده ایم
«میآزار موری که دانه کش است
که جان دارد و جان شیرین خوش است»
زمزمه نشده از کودکی در گوش جانمان؟
عدالت و راستی نبوده است دغدغه ما؟
از مور و شعر و پروین و پیرزن
زبان ستم ستیز داشته ایم
برنتابیده ایم
بی آزرمی دیواردوستی و حائل سازی را
وگر سر سبز را به باد میداده زبان سرخ
در خانه ی قلبمان محکم دو دستی نگاه داشته ایم
فروغ راست کیشی را
نگوئید آنها ساختند ما هنوز نساخته ایم
هیچ ساختنی ممکن نیست مگر بر پایه گذشته ای
و آن گذشته مائیم
ما آن آوازی هستیم که کارگران و مهندسان
هنگام بالا بردن طبقات می خوانند
تا سقوط نکنند از بام بالا
تا عقلشان نپرد یکباره از سنگفرش امن به هوا
ما ارتفاعی هستیم
که مصالح را بر پیمانه آن می چینند
می توانید کوروش و داریوش را به همین ایستگاهها هدایت کنید
آنها در ذهن شما هوش شما
درتوانائی ها و قدرت خیال پردازی و ابتکار عمل شما
ایستاده اند استوار
هر ملتی را مسئولیتی ست
و شما مسئول روشن نگاه داشتن اجاق های سرد تفکرید
نگاهبانان عاطفه و شفقتید
پیروزی نور دغدغه شماست
و تابیدن بر گستره ظلمت
کار روزمره شما
آموختن تیزی تیغ
به روی پوست بشریت
نیست کار شما
شما نسیم نوازش را می آموزید
از روی دفتر های کهن
نوشته با اشگ زردشت از بدرفتاری مناسک پنهان مهری ها در حق گاو
چرا پنهان می کنید خود را زیر ارابه هائی که جنون حمل میکنند
از ترس و خجلت ؟
بیرون بیآئید
به این افق گرد و خاک گرفته بنگرید
ستاره ها درست کمی بالاتر می درخشند
آسمان را برایتان
گذشتگانتان که پدران جهان امروزند
چراغانی کرده اند
از چراغها بیاویزید
و برخیزید روی پای محکماتتان
محکمه در درون خود شماست
با رأی برائت
سر افراز بیرون آئید ازین دادگاه
10ژانویه 2024
-ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
در این شعر به ابیاتی از شاعران کهن ایرانزمین اشاره شده:
پیرزنی را ستمی در گرفت
دست زد و دامن سنجر گرفت
کای ملک آزرم تو کم دیده ام
وزتو بسی جور و ستم دیده
بنیاد میراث پاسارگاد