بر گرفته از توئیتر آذین ساداتی
زمستان گذشته، پس از پیگیری مداوم و فعالیتم در حزب لیبرال دموکرات FDP آلمان، شرط رضایتنامه پدر در هنگام ازدواج در ثبت‌احوال آلمان (اشتاندس‌آمت) به عدم لازم‌الاجرایی تبدیل کردم. هرگز برای فعالیتم، مورد توجه بنیادهایی که خود را حقوق بشری معرفی می‌کنند، نبوده‌ام. برایم تفاوتی نداشت، که زن ایرانی، از زاهدان، مازندران، کردستان، هرمزگان و … با نابرابری در آلمان مواجه می‌شود. چرا که من خودم را لیبرال و ملی‌گرا هویت‌یابی می‌کنم، و از نظرم فدرالیسم، یکی از موانع برای دستیابی برابر در موضوعات بیروکراتیک مانند شرایط فوق برای زنان ایرانی بوده است. چون دستیابی به اطلاعات لازم درباره اینکه کدام ایالت‌ها این تبعیض را اجرا می‌کنند، غیرممکن بود. در ۲۰۱۸ درست قبل از ازدواجم، اولین توییت در اینباره را به عنوان یک شهروند عصبانی نوشتم. در ۲۰۱۹ با رضایتنامه محضری برادرم ازدواج کردم. پدر، پدربزرگ و عمویم فوت شده‌اند، ثبت احوال اشتوتگارت، شرط رضایتنامه برادر را برایم لازم دانست. شرطی که در ایران، به رسمیت شناخته نمی‌شود و مراحل تهیه مدارک را پیچیده‌تر نمود. نخست در یک وبینار که توسطFDP اشتوتگارت با بیژن جیرسرایی تنظیم کرده بودم و سپس در یک جلسه کلاب‌هاوسی با ایشان موضوع را مطرح کردم. شرط قیم‌نامه ازدواج برای بسیاری از ایرانیانی که با پاسپورت پناهندگی یا اروپایی، ازدواج کردن بودند، امری تازه بود. و به همین سبب، چون خود تجربه نداشتند موضوع من، به عنوان یک زن ایرانی، دارنده پاسپورت ایرانی مطرح می‌شد را نادیده می‌کرفتند. WDRforYou اولین رسانه‌ای بود که به سراغم آمد. پس به زنی دیگر که مایل بود از تجربه رضایتنامه پدرش بگوید، اطلاع دادم. پس از این گزارش، یک گروه از زنان ایرانی تشکیل دادیم. اما همچنان موضوع را در FDPدنبال کردم. سپس دویچه‌وله، گزارشی تهیه کرد، که در آن، مصاحبه ما با WDRforYou را به عنوان یکی از رفرنس‌ها معرفی کرد. instagram.com/tv/CXOmLEWFd1l پس از آن بی‌بی‌سی به تحقیق و گزارش پرداخت. پس در اینجا هم یکی از زنانی که در اینستاگرام، در اینباره روشنگری‌های ویژه‌ای کرده بود، مطلع کردم. و مصاحبه ما در BBCفارسی منتشر شد. instagram.com/tv/CejecrYlelQ من در زنان لیبرال، به کمک نماینده پارلمان آلمان، یودیت اسکودلنی، بر موضوع بطور جدی نور تاباندیم. در میان انقلاب ملی ایران، در تاریخ ۱۹ نوامبر ۲۰۲۲ یک درخواست در فراکسیون محلی اشتوتگارت و چند شهر اطراف به حزب اف د پ، ارائه دادم. در این جلسه، دو نماینده پارلمان آلمان (بوندستاگ)، و یک نماینده پارلمان اروپا، و یک نماینده ایالتی، و حدود ۱۰۰ تن از شخصیت‌های سیاسی اف د پ، حضور داشتند و به درخواست من رای مثبت دادند. instagram.com/reel/ClJp5-ijk سپس رادیوفردا، مصاحبه صوتی با من و یکی دیگر از زنانی که به آن‌ها معرفی کردم، انجام داد که در شروع این گزارش یک گزاره نادرست بیان شده: «زنان ایرانی اگر صدراعظم هم باشند باید رضایتنامه تهیه کنند»! صدر اعظم، بدون پاسپورت آلمانی امکان‌پذیر نیست. و فردی که پاسپورت آلمانی (یا هرجایی غیر از ایران) را دارد، نیازی به رضایتنامه ندارد. حتی اگر در ایران دنیا آمده باشد. instagram.com/reel/CohFTcEP4 در ۶ ژانویه ۲۰۲۳ اسکودلنی، در مقابل صدها تن از سیاستمداران و دوربین رسانه‌های آلمانی، به موضوع اشاره کرد و خواستار مقابله با نقض حقوق زنان ایرانی در آلمان شد. چرا که رضایتنامه پدر به معنی نقض حقوق برابری شهروندی در آلمان است. instagram.com/reel/CnEnbwYof پس از آن، DPAمنبع رسمی خبرگزاری‌های آلمان، به سراغم آمد و فصل جدی‌تری، باز شد. در ۹ فوریه در رسانه‌های حقوقی آلمان و ایالت‌های مختلف با منبع رسمی DPA و اعلام همگانی اشتاندس‌آمت، زنان ایرانی نیز «می‌توانند» بدون رضایتنامه مردان فامیل خود، در اداره ثبت‌احوال ازدواج کنند. instagram.com/reel/Coc3yd2uP همچنین RTL و die Zeit نیز گزارشی مبنی بر این موضوع ارائه کردند. instagram.com/p/CoewoDctc6f/ پس از آن، ایالت بادن ورتمبرگ (پایتخت: اشتوتگارت) در یک اعلام جداگانه در ۳ مارس، نیز بر موضوع ازدواج زنان ایرانی بدون قیم‌نامه پدر پرداخت. در ۹ مارس برنامه ویژه روز زن، که به دعوت شهرداری اشتوتگارت، انجام شد، از قیم‌نامه، انقلاب ایران و نقش مردان ایرانی در انقلاب گفتم. instagram.com/reel/Cpk3W7aup در تمام این پروسه، حتی ۱ ریال، فاند یا کمک‌هزینه دریافت نکردم. بلکه اغلب اوقات آزاد را به فعالیت در زنان لیبرال و دیگر گروه‌های FDPگذراندم، تا بتوانم، کاری برای ایران و ایرانی کنم. اگر بجای زنان، موضوع مردان ایرانی بود، و شرایط به تجربه شخصی‌ام محدود نمی‌شد، و در کنارش دانش حقوقی داشتم، حتما بی‌نیاز و بی‌منت مالی، از توانایی‌هایم برای توسعه برابری آن‌ها به عنوان یک مهاجر در آلمان، انجام
بنیاد میراث پاسارگاد