سکوت ما- با صدای مصطفی کنعانیان

 

ارومیه چرا دریاچه‌اش نیست

بلوچستان همه حق‌آبه‌اش نیست

خزر کم آب شد و آبی ندارد

خلیج فارس دیگه ماهی ندارد

بگو، زاینده‌رود من کجا رفت؟

شکوه رود کارونم کجا رفت؟

سکوت ما نتیجه‌ش اینه آره

یه ایران فقیر و تیکه‌پاره

من بلوچم بی شناسه،بی نشونم

من یه کردم کولبر بار پشت شونه‌م

من جنوبم روی نفت و تشنه‌ی آب

من شمالم جنگلم رو خورده شیاد

من از پارسم دیارم تخت جمشید

نماد پرچمم شیر است و خورشید

پر از خون سیاوش توی رگهام

درفش کاویانی‌ست توی دستام

ما همه داغ جوونامونُ دیدیم

واسه آزادی چشمامونُ میدیم

پس می‌رقصیم و می‌جنگیم و می‌میریم

تا که ایرانمونُ پس بگیریم

بنیاد میراث پاسارگاد

Read Previous

اردبیل و سرئین، شهر و چشمهٔ ناهید، الههٔ زیبایی آب ها – جواد مفرد کهلان

Read Next

حافظه تاریخی ایران در معرض زوال: تأثیر تغییرات اقلیمی بر میراث فرهنگی – نادر عالمشاهی