بخش هایی از گفتگوی کریستین امانپور با نسرین ستوده؛ برگرفته از ایندپندنت فارسی

نسرین ستوده، وکیل و کنشگر حقوق بشر، روز چهارشنبه، ۱۹ بهمن ۱۴۰۱، از تهران گفتگویی مستقیم با کریستین امانپور، خبرنگار شبکه «سی‌ان‌ان» انجام داد و از خواست‌های مردم ایران گفت. این گفتگو که از طریق اسکایپ انجام می‌شد ساعت ۹:۳۰ شب به وقت تهران از شبکه جهانی سی‌ان‌ان پخش شد.

ستوده که بدون حجاب در این گفتگو ظاهر شد با نگاهی به سابقه خیزش‌های مردمی در ایران گفت که «قتل دولتی مهسا امینی» دلیل بلافصل آن بوده اما پیش از آن سال‌ها تعرض نیروهای نظام جمهوری اسلامی «وجدان جمعی ایرانیان را آزرده کرده بود.»

او گفت: مردم برای پایان دادن به آزارها به خیابان آمدند اما وقتی به این خواسته توجهی نشد تغییر خواسته دادند و خواهان رفتن جمهوری اسلامی و تغییر حکومت شدند. خانم ستوده با اشاره به «چهار ماه اعتراضات هر روزه» گفت که با این‌که اعتراضات خیابانی مدتی است فروکش کردند هیچ چیز از خشم مردم کم نشده و شواهد مختلف نشان می‌دهد که آن‌ها هنوز خواهان رفتن جمهوری اسلامی و تغییر حکومت‌اند.

ستوده تاکید کرد جنبش مردم ایران همیشه برخورد مسالمت‌آمیز داشت اما با سرکوب شدید مواجه شد. او به کشته شدن معترضین، احکام اعدام و بسیاری از مردم معترض، که بینایی خود را به‌دلیل شلیک گلوله‌های ساچمه‌ای از دست دادند، اشاره کرد.

این چهره شناخته شده مدافع حقوق بشر به عکس‌های فرهاد میثمی که اخیرا منتشر شده اشاره کرد و آن‌ها را با عکس‌هایی که از اردوگاه آشوویتس در لهستان تحت اشغال آلمان نازی بر جای مانده مقایسه کرد. او گفت خواست‌های فرهاد میثمی خواست اکثریت ایرانیان است: توقف اعدام‌ معترضین، توقف آزارها و آزادی شش تن از زندانیان سیاسی: محمد حبیبی، ناهید شیربیشه، رضا شهابی، بهاره هدایت، نیلوفر حامدی و مصطفی نیلی. ستوده در پاسخ به سوال امانپور راجع به فشارهایی که به خود و خانواده‌اش می‌آید از «فشارهای روزمره» گفت و یادآوری کرد که حساب‌های بانکی خود و همسرش، رضا خندان، بسته شده‌اند و به دخترش اجازه خروج از ایران برای ادامه تحصیل داده نشده است.

نسرین ستوده گفت به عنوان یک مادر همیشه بیم خطراتی که متوجه خانواده‌اش است را دارد اما در ضمن این هم می‌ترسد که اگر کنشگرانی مثل او از صحنه عقب بکشند اوضاع برای جوانان و مردم بدتر از قبل می‌شود. او در این گفتگو به فارسی صحبت می‌کرد و حرف‌هایش به طور زنده به انگلیسی ترجمه می‌شدند

بنیاد میراث پاسارگاد