در پی پرسش مهم ارسالی از طرف بنیاد میراث پاسارگاد، نظرات ذیل که خلاصه و چکیده ای از اندیشه ها و پیشنهادات من و یارانم می باشد به شما تقدیم میگردد.
حفظ آیین نوروز درملاء عام در زمان فعلی تا قسمتی قابل اجرا و عملی است و نباید برای عملی کردن آن تا براندازی نظام جمهوری اسلامی صبر کرد. چند خصوصیت بارز در پیشنهادات در نظر گرفته شد: الف) عملی، ب) کم هزینه، ج) امید بخش، دال) تاثیر گذار، ح) قابل مدیریت و مرتبط بودن آنها با احساس میهن پرستی.
- فعالیت گروهی در ملا عام:
- ساخت یک هفت سین بزرگ در یک جای مناسب در محله ها (باغ و یا پارکهای عمومی و یا فضایی باز و دلنشین):
هر یک از افراد محله و یا خانواده در چیدن یک هفت سین بزرگ در یک روز معین (روز تحویل سال) با یکدیگر همکاری میکنند. این کار میتواند در فضایی دوستانه و صمیمی همراه با موسیقی های محلی و شاد که باعث جذب و تجمع دیگر ساکنین محله گردد. در کشور فرانسه جشنهایی با این سبک و سیاق در محلات بر پا میشود. هر خانواده چیزی را میپزد و برای دیگران در کوچه و بر روی میزها ی چوبی و یا پلاستیکی میگذارد و با آن از دیگر افراد محله پذیرایی می کند. این کار باعث آشنایی و ایجاد صمیمیت بیشتر بین افراد یک محله و یا کوچه می شود.
- پخت سمنو به صورت جمعی:
پخت سمنو یکی از آیینهای کهن و زیبای ایرانیان در هنگام نوروز است که میتواند به همبستگی و دوستی افراد یک محله بسیار کمک کند. ما میتوانیم این کار را دوباره مرسوم کنیم. به عنوان ابراز همبستگی و عشق به دیگران به خصوص تنگ دستان، در کوچه و خیابان محصول نهایی را توزیع کرد. این کار کم هزینه می تواند به همبستگی ملی کمک کند.
- تشویق به درست کردن پلاکارت هایی با جملاتی نظیر: «نوروزتان پیروز» یا «نوروز باستانی بر همگان مبارک» و نصب آنها در کوچه ها و معابر:
هر شخصی به طور مستقل میتواند چند عدد از این پلاکارت را درست کند و جلوی خانه شخصی خود و یا آشنایان اش نصب کند .
- چراغانی درب منازل:
هر شخص چراغ هایی را در جلوی خانه خود نصب میکند . این چراغ ها میتوانند با باتری کار کنند و کم مصرف و ارزان باشند . نظیر چراغهایی که برای تزیین کریسمس استفاده میشود . اگر مقدور باشد میتوان چراغ ها را در داخل کشور توزیع کرد و یا هماهنگی فروش آنها را فراهم نمود. باید تاکید کرد که دزدیدن چراغ نباید باعث یاس شود بلکه باید خوشحال شد که چراغ خانه شما خانه دیگری را روشن میکند.
- عید دیدنی در خیابان و میادین اصلی شهر:
مردم محله شیرینی خانه خود را با بقیه شریک میشوند و هر کسی به اندازه توان خود با دیگران شادی خود را تقسیم می کند.
- اجرای آیین نوروز در سطح بین المللی:
- الف: برگزاری آیین نوروز با مردم کشورهای تاجیکستان، افغانستان، ترکیه، اقلیم کردستان، و غیره (این کار میتواند حتی در خارج از کشور توسط ایرانیان انجام شود)
- ب: برگزاری آیین نوروز به زبانهای دیگر و معرفی آنها به نسل دوم و یا سوم ایرانیان خارج از کشور و مردم کشور های دیگر.
- کمکهای مالی:
تشویق افراد به کمک مالی به یکدیگر یا به عبارتی «عیدی دادن». مثال در روز اول نوروز حد اقل به یک نفر کمک مالی کنند و راجع به آن صحبت کنند. حس خوب کمک را برای بقیه تعریف کنند و یا برای رسانه ای بفرستند. این کار به ایجاد توانمندی در اشخاص کمک میکند.
- عید دیدنی از روستاها و مناطق محروم:
می توان لیستی از روستا ها را تهیه کرد و از مردم خواست، برای نوروز و عید دیدنی به آن روستا ها بروند و با آنها دیدار کنند و با موسیقی و رقص، شب به یاد ماندنی را در آنجا بگذرانند .
- تشکیل کارگروه های محلی:
تشکیل کارگروه های محلی که آداب و رسوم نوروز را در محله ها به شکل گسترده تری اجرا کنند.
- ادبیات و هنر:
تشویق شاعران، نویسندگان و هنرمندان ایرانی و غیر ایرانی کشورهای همسایه (داخل و خارج از کشور) در استفاده و پردازش ایده هایی با محوریت آیین نوروز.
تقویت ریشه های فرهنگی و آمیختن «همت» و «هنر» قطعا یکی از مهمترین راهکارها برای رسیدن به آینده ای روشن برای ایران و ایرانیان می باشد.
چو همت کند با هنر آشتی
با احترام
جهان از تو باشد، چه پنداشتی؟[1]
[1] استاد فریدون مشیری
بنیاد میراث پاسارگاد