هنگامی که جشن های ملی در میهنمان، ایرانزمین، با مجوز حکومت جمهوری اسلامی محکوم به خانگی شدن می شوند، یعنی جشن ها و آیین های ملی ایرانیان دچار قیچی سانسور شده اند.
به باور من برای عبور از این سانسور حکومتی باید آتش جش های ملی را در کوچه ها و خانه ها روشن نگاه داشت و آیین ها را سینه به سینه به نسل های آینده سپرد.
در عین حال در دنیای دیجیتال و روزنامه ها و رادیو و تلویزیون ها و در سخنرانی ها، و برنامه های تصاویری و نوشتاری ، باید جشن های ملی و آیین های ملی را در داخل و خارج از ایران به زبان های مختلف معرفی و رسانه ای کرد.
کوشش بنیاد میراث پاسارگاد برای نگاهبانی از جشن ها و آیین های ملی ایرانیان را بسیار ارزشمند و چرخه ای بر علیه سانسور حکومتی می دانم
بنیاد میراث پاسارگاد