پاسخ محمود ابطحی، به پرسش بنیاد میراث پاسارگاد در ارتباط با، خانگی کردن نوروز

فرهنگ با تمام عناصرش علاوه بر اینکه نشان دهنده ارتباط نسل‌های امروزی با پیشینیان است و از این راه هویت ویژه یک ملت را برجسته می‌کند، مهم‌ترین عامل پیوستگی در درون یک جامعه است. وجود عناصر مشترکی مانند نمادها، زبان، هنجارها و ارزش‌ها در فرهنگ باعث می‌شود اجزای یک ملت درک نسبتا مشترکی از جنبهٔ اجتماعی زندگی و هویت خود داشته باشند که آنها را به توافقی نسبی پیرامون زندگی اجتماعی می‌رساند. این توافق خود امکان پایه‌ریزی یک جامعه منسجم را بوجود می‌آورد. در این رابطه جشن‌ها و مناسبت‌های اجتماعی این فرصت را ایجاد می کنند که عناصر اصلی فرهنگ در صحنه‌‌ای از زندگی واقعی یادآوری و نگهداری شوند و در نتیجه، همبستگی اجتماعی را بر پایه آن عناصر حفظ کرده و هویت ملی را در تداوم تاریخی خود زنده نگه دارند.

آنچه حکومت اسلامی در بیش از چهار دهه گذشته در ایران انجام داده، تلاشی ایران ستیزانه برای از میان بردن عناصر اصلی فرهنگ ایرانی به نفع «فرهنگ شیعی» است. حکومت اسلامی با توجه به اهمیت جشن‌های باستانی ایران زمین و جایگاه یگانهٔ هر کدام از آنها در حفظ فرهنگ ایرانی، از روز نخست به این مناسبت‌های زیبای انسانی و ایرانی حمله‌ور شده است. به روشنی هدف آنان از میان بردن ملت ایران و ایجاد امت شیعیِ یکپارچه مطیعی است که منابع مادی خود را بدون هیچگونه مقاومتی در اختیار آنان قرار دهد. حاکمان اسلامی اگرچه توانسته‌‌اند با سوء استفاده از منابع مادی کشور ایران زندگی انگلی‌شان را ادامه دهند، هنوز موفق به از بین بردن هویت ایرانی نشده‌اند. فراموش نکنیم که هویت ایرانی در طول تاریخ مهم‌ترین سنگر در برابر چنین دشمنانی بوده است و انسان ایرانی در شرایط مشابه، آگاهانه به فرهنگ خود که شامل جشنهای باستانی ایران نیز می‌شود، پناه برده است. امروز هم باید با شناخت جایگاه اجتماعی این جشن‌ها و نقش یگانه آنها در حفظ فرهنگ و هویت ایرانی، از آنها در مبارزه با حکومت اسلامی یاری بگیریم و کشور و ملت خود را از این خطر وجودی رها سازیم.

بنظر من در این راه ضروری است که مفاهیم اجتماعی این جشن‌ها را نزد نیاکان خود بیاموزیم و آموخته‌های خود را به دیگران انتقال دهیم. همچنین در روز‌های جشن‌، جایگاه اجتماعی آنها را عملا برجسته کنیم:

خلاقانه شرایطی را ایجاد کنیم که علاوه بر بستگان، دوستان و نزدیکان، این مناسبت‌ها را به ایرانیانی که نمی‌شناسیم در یک محیط اجتماعی شادباش بگوییم. برای شادباش گفتن خلاقیت بخرج دهیم. برای نمونه می‌توانیم پیش از نوروز، بسته به توان خود، به خانواده‌ها یا کسانی که به دلیل فقر امکان چیدن هفت سین برای‌شان وجود ندارد لوازم آن را هدیه بدهیم یا در مناطق عمومی هفت سین بچینیم. در محله‌های خود با دیگرانی که داوطلب این کار هستند کمیته برگزاری جشن‌ها را تشکیل دهیم و برای هر جشن از پیش هم اندیشی و برنامه‌ریزی کنیم. ویدیو و تصاویر جشن‌هایی که در محیط عمومی برپا می‌کنیم را در شبکه‌های اجتماعی با دیگران به اشتراک بگذاریم. اگر امکان ارتباط حضوری نباشد با استفاده از شبکه‌های اجتماعی جشن‌های ایرانی را با دیگران برپا کنیم. هنرمندان می‌توانند این جشن‌ها را موضوع هنر خود قرار دهند و در اختیار جامعه بگذارند. همچنین می‌توان ثروتمندان ایرانی را تشویق کرد که از محققان و دانشگاهیان، هنرمندان و سازمان‌های غیرانتفاعی که جشن‌های ایران باستان را موضوع فعالیت خود قرار می‌دهند، حمایت مالی کنند. آنچه شما در بنیاد میراث پاسارگاد در خصوص حفظ تاریخ، فرهنگ و محیط زیست ایران انجام می‌دهید به راستی شایسته تقدیر است و من بعنوان یک ایرانی از شما بسیار سپاسگزارم.

بنیاد میراث پاسارگاد

Read Previous

پاسخ علی اصغرسلیمی، به پرسش بنیادمیراث پاسارگاددر ارتباط با نوروز

Read Next

پاسخ بابک ادیبیان، به پرسش بنیاد میراث پاسارگاد، درارتباط با خانگی کردن نوروز