کوروش بزرگ و منشور او، سند افتخاری همیشگی برای ایران و ایرانی
چرا نمی توانیم انساندوست باشیم و کوروش را به عنوان یکی از سرآمدان عشق به انسان نادیده بگیریم؛ چرا نمی توانیم به حقوق بشر احترام بگذاریم اما نام او را پنهان کنيم. و چرا نمی توانیم مدعی ایرانگرایی باشیم اما به او و منشورش توجهی نکنیم.
کافی است فقط به سه بند از گفته های او در منشور نگاه کنیم؛ و آنها را با اعلامیه ی جهانی حقوق بشر که قرن ها پس از او بوجود آمده است، مقایسه کنیم:
من شهر بابل و همه ی دیگر شهرهای مقدس را در فراوانی نعمت پاس داشتم، درماندگان در بابل را که به بیگاری کشانده بودند، از درماندگی و بیگاری برهانیدم.
همگی آن مردم را که پراکنده بودند،{آواره و تبعیدی} فراهم آوردم و آنان را به جايگاه های خويش بازگردانيم.
سربازان بسيار من دوستانه اندر بابل گام برمی داشتند، من نگذاشتم کسی (در جايي) در تمامی سرزمين های سومر و اکد ترساننده باشد
تاریخچه روز کوروش و «بخش کوروش بزرگ» با صدها مطلب و عکس:
https://savepasargad.com/cyrus-day-2023/
بنیاد میراث پاسارگاد