ریزوم – شعری از مهناز قزللو

هزاره ها از عمرم می گذرد
و هر موی من
از حادثه ای تلخ
سپيد است
با شكوفه های انار
موهايم را رنگ می كنم

پيچك های خزنده ی اطلسی
لبخندم را می آرايند
و توت فرنگی های بی فلس
بر آوندهای سرخ لبانم
بوسه می زنند

دست خودم نيست
بر ساقه های ساده ی ريزوم
عاشقانه پيوند خورده ام

4.12.2024

بنیاد میراث پاسارگاد