کوروش بزرگ و منشور او، سند افتخاری همیشگی برای ایران و ایرانی
چرا نمی توانیم انساندوست باشیم و کوروش را به عنوان یکی از سرآمدان عشق به انسان نادیده بگیریم؛ چرا نمی توانیم به حقوق بشر احترام بگذاریم اما نام او را پنهان کنيم. و چرا نمی توانیم مدعی ایرانگرایی باشیم اما به او و منشورش توجهی نکنیم.
کافی است فقط به سه بند از گفته های او در منشور نگاه کنیم؛ و آنها را با اعلامیه ی جهانی حقوق بشر که قرن ها پس از او بوجود آمده است، مقایسه کنیم:
فرمان کورش در ارتباط با برده داری و کار بی مزد:
من شهر بابل و همه ی دیگر شهرهای مقدس را در فراوانی نعمت پاس داشتم، درماندگان در بابل را که به بیگاری کشانده بودند، از درماندگی و بیگاری برهانیدم.
اعلامیه حقوق بشر در مورد بردگی و بیگاری: ماده ی 4
هيچ کس را نبايد در بردگی يا بندگی نگاه داشت : بردگی و داد و ستد بردگان به هر شکلی که باشد ، ممنوع است.
فرمان کورش در مورد آزادی محل سکونت:
همگی آن مردم را که پراکنده بودند،{آواره و تبعیدی} فراهم آوردم و آنان را به جايگاه های خويش بازگردانيم.
اعلامیه حقوق بشر در مورد آزادی محل سکونت ماده ی 13
1 ) هر شخصی حق دارد در داخل هر کشور آزادانه رفت و آمد کند و اقامت گاه خود را برگزيند.
2 ) هر شخصی حق دارد هر کشوری ، از جمله کشور خود را ترک کند يا به کشور خويش بازگردد.
فرمان کورش در مورد ممنوعیت شکنجه و آزار:
سربازان بسيار من دوستانه اندر بابل گام برمی داشتند، من نگذاشتم کسی (در جايي) در تمامی سرزمين های سومر و اکد ترساننده باشد
اعلامیه حقوق بشر در مورد ممنوعیت شکنجه و آزار ماده ی 5
هیچ کس نباید شکنجه شود یا تحت مجازات یا رفتاری ظالمانه، ضدانسانی یا تحقیرآمیز قرار گیرد.
بخش کوروش بزرگ با صدها مطلب و عکس:
https://savepasargad.com/cyrus-day-2023/
بنیاد میراث پاسارگاد