ایران؛ مهد قنات دنیا در چنگال کم‌آبی آمارها نشان می‌دهد در۱۴ سال گذشته حدود ۷۴ میلیاردمتر مکعب آب بیشتر از حجمی که باید از سفره‌های زیرزمینی برداشت می‌کردیم، بیرون کشیدیم که نتیجه آن کاهش چشمگیر
توهم «انتخاب» در اسلام برخاسته از چندین بدفهمی درهم پیچیده است که بر پایه‌ی فرهنگِ دینی و توتالیتاریستی حکومت در ایران بنا گردیده است. توهم اول از ترجمه‌ی اشتباه آیه ۲۵۶ سوره اَلبَقره می‌آید که
ماشاءالله آجودانی، پژوهشگر تاریخ و نویسنده‌ی چند کتاب مهم درباره‌ی انقلاب مشروطه و اندیشه‌های تجدد‌خواهی در ایران است. یکی از بحث‌های اصلی او در نوشته‌هایش، نقد روشنفکران دوره‌ی مشروطه است، مثلاً اینکه برخی از مفاهیم
اسماعیل خویی، شاعر و نویسنده سرشناس ایرانی که از بنیانگذاران کانون نویسندگان محسوب می‌شد، پس از یک دوره بیماری در بریتانیا درگذشت. اسماعیل خویی سال ۱۳۱۷ در شهر مشهد زاده شد و سه دهه
فردوسی تنها یک شاعر حماسی نیست، او متفکری است که در ردیف روشنگران اروپایی عصر رنسانس و عصر روشنگری قرار دارد. شاید برای برخی از خوانندگان ایرانی این مقایسه گزافه‌گویی باشد که چگونه می‌توان
در شرایط فعلی که کشورمان با بحران‌های سرنوشت سازی دست به گریبان است، روشنگری در اهداف و آرمان‌ها و روش‌های مبارزاتی یکی از محورهای اصلی فعالیت‌های ملی گرایانه و دمکراتیک به شمار می‌رود. با
آژدهاک «خبرموسی خورنی» به معنی ثروتمند، متفاوت از «اژی دهاک» (به معنی مارافعی، دهاک، ضحاک) می باشد. این دومی نشانگر پادشاهان باستانی ظالم بابلی از جمله «ریموس» (مار جهنده) و «آگوم کاک رمه» (اژدهای دارنده
چرا ایرانیان اکنون بیش از گذشته قدردان فردوسی بزرگ هستند؟ آن ها که دوران قبل از انقلاب را دیده اند شاهدندکه در دوران پهلوی ها فردوسی احترامی ويژه داشت، چه از سوی حکومت و چه
بنا بر گزارش های رسیده از ایران، حکومت اسلامی همچنان در تدارک تبدیل کردن معدود بناها و نیایشگاه های مذاهب سه گانه قبل از ا سلام دریزد به مسجد یا موزه است. پس از انقلاب
گفتگوی دکتر علیرضا نوری زاده با دکتر ماشاالله آجودانی https://youtu.be/lUZrvlt2xtE?t=4