تاریخ انتشار: October 19, 2025
دکتر مهدی رضایی تازیک – پژوهشگر و جامعه شناس
بیستمین سالگرد بنیاد میراث پاسارگاد و بیستمین سالگرد پیشنهاد روز کوروش از سوی این بنیاد برای دست اندر کاران و مردم ایران فرخنده باد. به امید پرباری بیشتر و آرزوی پیروزی و تندرستی.
بی تردید از میان نشریات خارج کشور نقش بنیاد میراث پاسارگاد و خانم شکوه میرزادگی در این بیست سال در حفظ آثار ملی ایران و آگاهی دهی سیاسی و ملی بسیار برجسته بوده است.
در مورد اهمیت کوروش و اعلان روز کوروش از جانب بنیاد گفتنی است که بنا به گفتهٔ دیودور سیسیلی ایرانیان کوروش را پدر می نامیده اند، نگارنده به شدت طرفدار آن نظر مستدلی است که کوروش را همان فریدون (پدر ملی ایرانیان بنا به روایت شاهنامهٔ فردوسی) می داند. لذا پیش نهاد روز کوروش از سوی بنیاد میراث پاسارگاد زنده و نو نمودن ملی گرایی ایرانی است که به قول حافظ، آتش همیشگی دل ما است.
فعالیتهای «بنیاد میراث پاسارگاد»، در زمانه ای که اسلامگرایان تیشه به ریشه تاریخ و فرهنگ ایران پیش از ظهور اسلام می زنند، گستره ی وسیعی داشته اند و من از برخی از ایرانیان داخل شنیده ام که از فعالیتهای این بنیاد مطلع بوده اند و هستند.
واگر اشتباه نکنم، «روز کوروش» هم، که روز به روز با استقبال بیشتر روبروست، به ابتکار بنیاد شکل گرفته است.
پشت این کامیابی های بنیاد، اراده ای آهنین و عشق به ایران نهفته است.
برایتان بهترین ها را آرزومندم.
راهتان پر رهرو باد.
شهران طبری: ژورنالیست و پژوهشگر مسایل سیاسی
با شادباش های گرم بمناسبت بیستمین سالگرد تاسیس بنیاد میراث پاسارگاد و برگزیدن روز 7 آبان بنام کورش بزرگ و
با سپاس از بانو شکوه میرزادگی و همیارانشان از تلاشی پیگیر برای آموزش و آگاهی رسانی در اهمیت و حفظ آثار تاریخی میهنمان ایران.
با بهره گرفتن از این فرصت نگاه کوتاهی دارم به جایگاه نمادین کورش بزرگ و اهمیت آن در تاریخ ایران بخصوص در شرایط کنونی میهنمان.
“کورش پدر ماست ایران وطن ماست”
این شعار نافذ جمع کثیری از جوانان ایرا ن بود به روایتی بیست هزار نفر، که در روز 7 آبان 1395 علیرغم بستن راه اتومبیل ها با پای پیاده به پاسارگاد بر سر مقبره کورش جمع شدند و با ارج نهادن بر هویت ملی خود فصل تازه ای از ملی گرایی مدنی و دموکراتیک را در ایران رقم زدند.
درست 45 سال پیش از این تاریخ محمد رضا شاه پهلوی در همان محل در برابر مقبره کورش بزرگ از او تقدیر کرد و گفت:
” کورش آسوده بخواب ما بیداریم”
شعاری که در آن زمان فصل دیگری از توسعه و سربلندی ایران را نوید میداد.
شوربختانه نسل جوان آن زمان، نسل من، در رویاهای ساخته و پرداخته روایت های تخیلی و وارداتی از همسایه شمالی آن را نشنید وبا نخوتی تو خالی- بخت خود و میهن را به روزگاری سیاه سپرد.
بیداری نسل جوان ما در هفت آبان 1395 پیامی بود در شناخت خطاهای گذشته و مبارزه ای دیگر با تیره روزی وبیداد حکومت اسلامی.
اما انچه کورش بزرگ را در کنار نماد ملی ارزشی دو چندان می بخشد تنها یک نام و بزرگترین امپراطوری تاریخ جهان نیست.
نام او و آنچه از روش و منش خود به یادگار گذاشته استوانه ایست که جلوه ارزشهای انسانی جهان پیشرفته امروزی است. ارزشهایی که خواست نسل جوان ماست.
درست یک قرن پیش از انقلاب 57 استوانه کورش در عراق امروز که بخشی از امپراطوری کورش بزرگ بود کشف شد و در عوض انکه به زادگاه خود در ایران برگردد به موزه بریتانیا رفت و سالها بعد الهام بخش نگارش سند اعلامیه جهانی حقوق بشر پس از جنگ جهانی دوم در سال 1327 شمسی شد. سندی که امروزه ما خواهان پیروی از ان در نگارش قانون اساسی جدیدمان پس از برکناری جمهوری اسلامی هستیم.
جا داری گوشه هایی از ترجمه استوانه کورش رابازگو کنیم . باشد که پندار نیک او را هرگز فراموش نکنیم.
” منم کورش شاه بابل شاه سومر و چهار گوشه جهان… آنگاه که بدون جنگ و پیکار وارد بابل شدم همه مردم گامهای مرا با شادمانی پذیرقتند…ارتش بزرگ من با صلح و آرامی وارد بابل شد نگذاشتم رنج و آزاری به مردم این شهر و این سرزمین وارد آید. وضع داخلی بابل و جایگاه های مقدسش قلب مرا تکان داد. من برای صلح کوشیدم.
من برده داری را برانداختم وبه بدبختی آنان پایان بخشیدم. فرمان دادم که همه مردم در پرستش خدای خود آزادِ آزاد باشند و آنان را نیازارند. فرمان دادم که هیچکس اهالی شهر را از هستی ساقط نکند…”
“مردم سروری را شادباش گفتند که به یاری او از چنگال مرگ و غم رهایی یافتند و به زندگی باز گشتند…”
“همه مردمانی را که آواره و پناهنده شده بودند به جایگاههای خود برگرداندم. خانه های ویران آنها را آباد کردم. همه مردم را به همبستگی فراخواندم.
من برای همه مردم جامعه ای ارام فراهم ساختم با صلخ و آرامش.
بالطبع جامعه امروز ما از شعار “همه باهم” در انقلاب 57 عبور کرده، راه بلوغ سیاسی را می پیماید. در حالیکه بدرستی جامعه ای متکثر است هنوز توانایی اتحاد نیروهای متکثر را برای رسیدن به همبستگی و بلوغ دموکراتیک پیدا نکرده.
باشد که پیام کورش بزرگ را با فعل ما به جای من و همراه با نظمی نوین و تنها رهبر نوین سرمشقمان کنیم و بگوش گیریم. وباز هم باشد که بتوانیم بار دیگر بگوییم ” کورش آسوده بخواب ما بیداریم”.
در آستانه روز ۲۹ اکتبر هستیم روزی که بیست سال پیش به نام کوروش بزرگ نامیده شد .«کمیته بین المللی نجات پاسارگاد»، که بعدا به نام «بنیاد میراث پاسارگاد به ثبت رسمی رسید با این نام گذاری سبب توجه بیشتر مردم در ایران و کشورهای دیگر شد و توانست دولت احمدی نژاد را مجبور کند تا برای پیشگیری از خطر رطوبت زدگی آثار باستانی محوطه پاسارگاد، ارتفاع آبگیری سد سیوند را کوتاه تر کند.
از سال ۲۰۰۵ تاکنون هر سال این روز ( ۲۹ اکتبر / هفت آبان ) در داخل و خارج از ایران جشن گرفته می‌‌شود و بسیاری از مردمان داخل ایران به آرامگاه کوروش می‌روند و در جایگاه آرامش او یادش را گرامی می‌دارند.
در عین حال این روز باعث شده است که جوانان ما بیشتر از پیش به فرهنگ ملی و باستانی خویش توجه نشان دهند و به آن افتخار کنند.
داشتن روز کوروش برای ما ایرانیان بسیار اهمیت دارد زیرا او در فرهنگ ما نشانه اهمیت به حقوق بشر است. داشتن چنین روزی هر سال به ما یادآوری میکند که حقوق همدیگر و تمامی انسان ها در ایران و جهان را رعایت کنیم.
پیشاپیش روز کوروش بزرگ را گرامی می‌دارم و شادباش می‌گویم
شهلا عبقری
جواد مفرد کهلان استوره شناس
بیستمین سالگرد بنیاد میراث پاسارگاد و بیستمین سالگرد پیشنهاد روز کوروش از سوی این بنیاد برای دست اندر کاران و مردم ایران فرخنده باد. به امید پرباری بیشتر و آرزوی پیروزی و تندرستی.
بی تردید از میان نشریات خارج کشور نقش بنیاد میراث پاسارگاد و خانم شکوه میرزادگی در این بیست سال در حفظ آثار ملی ایران و آگاهی دهی سیاسی و ملی بسیار برجسته بوده است.
در مورد اهمیت کوروش و اعلان روز کوروش از جانب بنیاد گفتنی است که بنا به گفتهٔ دیودور سیسیلی ایرانیان کوروش را پدر می نامیده اند، نگارنده به شدت طرفدار آن نظر مستدلی است که کوروش را همان فریدون (پدر ملی ایرانیان بنا به روایت شاهنامهٔ فردوسی) می داند. لذا پیش نهاد روز کوروش از سوی بنیاد میراث پاسارگاد زنده و نو نمودن ملی گرایی ایرانی است که به قول حافظ، آتش همیشگی دل ما است.
بنیاد میراث پاسارگاد