گروهی از دانشجویان از دانشگاه‌های مختلف سراسر ایران با امضای بیانیه‌ای به مواردی چون «ضرب و جرح» دانشجویان از سوی حراست، سخت‌گیری به دختران دانشجو، اخراج و ارعاب دانشجویان و اساتید و احضار هر روزه دانشجویان به کمیته‌های انضباطی اعتراض کردند.
در این بیانیه تأکید شده است که «خوابگاه‌ها در حقیقت بندی از زندان» شده‌اند و با «کنترل هرچه بیشتر بر روی بدن و فکر دانشجویان، به خصوص دانشجویان دختر» حقوق شهروندی آنان را «به ارتجاعی‌ترین شیوه ممکن نقض می‌کنند.»
دانشجویان معترض اعلام کردند مواردی چون قفل کردن در خوابگاه بر روی دانشجویان و تعیین ساعت‌های ورود و خروج، تنها بخشی از «مقررات اردوگاهی» در خوابگاه‌ها هستند.
امضا کنندگان این بیانیه تأکید کردند در برابر «سیاست‌ها و اراده سلطه‌گرایانه حاکم» مقاومت کرده و شرایط موجود را نخواهند پذیرفت.
دانشجویان شعارهایی از جمله «خوابگاه دخترانه یک بندی از زندانه»،«حراست پلیسی نمی‌خواهیم» و «حراست بترسید ما همه با همه هستیم» سردادند.
بنیاد میراث پاسارگاد