بنا بر گزارش فاطمه نصر، خبرنگار ایسنا؛ محوطه تاریخی تیمره به دلیل «عدم مراقبت و نظارت ويژه» و «دادن مجوزهای چرای دام و معدن» در حال ویرانی ست.(*)
مدت هاست که شاهدان محلی دوستدار میراث فرهنگی نیز از تخریب های جدی در این محوطه ی کم نظیر سرزمین مان خبر می دهند. تیمره محوطه ای تاریخی میان سه استان مرکزی، اصفهان و لرستان است. در این محوطه می توان تاریخ کهن و هنر چندین هزار سال را بر روی سنگ ها تماشا کرد؛ از کهن‌ترین کتیبه‌های خطی ایران گرفته تا نقاشی‌هایی از گونه‌های جانوری منقرض شده، گیاهان، ابزارهای شکار، و تصاویری دیگر در این سنگ نگاره ها دیده می شوند. قدمت برخی از این سنگ نگاره ها به هفت هزار سال می رسد و اهمیت و ارزش تاریخی آن ها جهانی ست.
ویرانگری های عمدی در این محوطه در صورتی انجام می شود که رییس اداره میراث فرهنگی گلپایگان، (که ظاهزا مسئول حفظ آثار تاریخی ست) وجود معادن را تهدیدی جدی برای این مجموعه ی کم نظیر می داند، و چند ماه پیش نیز دادستان گلپایگان دستور توقف کار در معادن این منطقه را داده است.
کاملا روشن است که معدن داران سودجوی بی خبر از فرهنگ و تاربخ، پشت شان به قدرت هایی فراتر از وزارت میراث فرهنگی و دادستانی بند است و باخیال راحت کار خودشان را ادامه می دهند. این افراد برای دستیابی به منابع «سیلیس» که برای
تولید شیشه به کار می رود نقش های هزاران ساله باستانی را تخریب و به نخاله تبدیل می کنند.
بنیاد میراث پاسارگاد