پلوپ، پلوپ ایران ـ شعری از افشین بابازاده

تاریخ انتشار: July 5, 2022

نوشخانه ٢٣ 

در این نوشخانه
آبجو را مى نوشم
با بطرى وحش
كه مى خواهد حرفى بزند
وقتی دندانش را با دربازكن مى كشى
گويى نفس مي كشد و دهانى كف مى كند
دندان من را هم سالهاست كشيده اند
همچنان فرياد مى زنم
صداى من را در تمام شعرها ريخته اند
چون آدم معمولى از نقشه ای معمولی تر
با در بازكنى زبان باز مى كنم
آنجايى كه فرياد زدم
نامش نه خاور ميانه، نه آسيا، نه جهان سوم است
يك نام بيشتر ندارد
بطرى ابجوى بى دندان
در گلوى من
خالى مى شود
نوشخانه دار : دندان بطری را بکش
بریز
پلوپ پلوپ
ایران
ایران

بنیاد میراث پاسارگاد

Read Previous

بادگیرهای چندصدساله بندر لافت ، به دلیل بی توجهی مسئولین حکومت اسلامی، در حال ویرانی کامل است ـ شهرام صداقت

Read Next

همدستی «وزارت میراث فرهنگی حکومت اسلامی»، برای حراج غیرقانونی میراث های تاریخی ایرانیان ـ شهرام صداقت