دو شعر از افشین بابازاده: گورستان سبز – خواب
گورستان سبز گورستان سبز با سنگهای شکستهاش زیر شیدایی آفتاب، زمینِ باروریست از لبخند و اشک، که در گامهایم آرام خلاصه میشود. گورستان سبز، زمین حاصلخیزیست با علفهای هرزی که خاطرههایم را میبرند به نان،